rof

نویسنده کتاب رمان دالان بهشت: نازی صفوی

دالان بهشت قسمت چهل و هشتم

دالان بهشت قسمت چهل و هفتم

دالان بهشت قسمت چهل و ششم

دالان بهشت قسمت چهل و پنجم

دالان بهشت قسمت چهل و چهارم

دالان بهشت قسمت چهل و سوم

دالان بهشت قسمت چهل و دوم

دالان بهشت قسمت چهل و یکم

دالان بهشت قسمت چهلم

دالان بهشت قسمت سی و نهم

دالان بهشت -قسمت سی و هفتم

دالان بهشت قسمت سی و ششم

rof...

روز هفتم وقتی از مسجد برگشتیم،خانه پر از جمعیت بود و من که سرمبه شدت درد می کرد از فکر این همه شلوغی که تاآخر شب ادامه داشت، کلافه وبی حوصله وارد هال شدم و چشمم به امیر افتاد. با سرسلام کردم و بی توجهخواستم توی آشپزخانه بروم که با اشاره دست امیر به آن طرف هال که مهندسارجمند با همان نگاه های لعنتی اش سرپا ایستاده بود، نگاه کردم. یکدفعهدلم هری فرو ریخت. بی اختیار نگاهم در اطراف به دنبال محمد گشت و اصلاًنفهمیدم جواب تسلیت گویی اش را چطور دادم. خودم هم نمی دانم چرا می ترسیدمو وحشت داشتم مبادا محمد فکر کند بین من و او مسئله ای بوده است. از نگاههای پر از توجه و اشتیاق او چنان وحشت کرده بودم که انگار گناه نگاه او بهگردن من است. آخر هنوز خاطره تلخ خسرو کاملاً توی ذهنم بود. چقدر بی چارهبودم، آن موقع که باید دست و دلم می لرزیدو عقلم می رسید، نفهم بودم، حالاکه هیچ تعهدی نداشتم، می ترسیدم! از چه؟ خودم هم نمی دانستم

rof...

بالاخره جمعه رسید، همراه یک دنیادلشوره که داشت مرا از پا در می آورد. هر چه به خانه مرتضی نزدیک می شدیم،رعشه ای غریب از اضطراب و دلهره تنم را می لرزاند. گوش هایم انگار اصلاًحرف های امیر و ثریا و مادر رانمی شنید و چشم هایم سحر را که همیشه بادیدنش بی تاب می شدم، نمی دید. هر لحظه دلم می خواست در ماشین را باز کنمو فرار کنم.

rof...

زمستان از راه رسید. برخلاف انتظار،آزیتا و شوهرش زودتر راهی شدند. چون از طریق اقامت مهندس پارسا در انگلیسمی توانستند زودتر کارهایشان را روبراه کنند، ولی نرگس کارش بیشتر طول میکشید و به احتمال زیاد اواخر زمستان یا اوایل بهار می رفت که برای من هماندو سه ماه هم غنیمت بود.

rof...

خواستگارم یکی از دوستان امیر و جواد بود که در عین حال رئیسشرکتی بود که جواد در آن کار میکرد. اسمش شاهین ارجمند بود. سی و یکی دوسال داشت و از خانواده ای سرشناس و پولدار بود. البته نصف بیش تر ثروتخودش باد آورده بود که از تقسیم ارثی که پدرش با وجود زنده بودن بین پنجپسرش تقسیم کرده بود، به او رسیده بود. جواد در عین اینکه از خلق و خوی اوداد سخن می داد از مشکل پسندی اش در انتخاب همسر هم می گفت تا من از اینکه انتخابم کرده، ذوق کنم. در حالی که هر قدر به جای من، مادر ذوق میکرد،من دلم می خواست کله جواد را بکنم. این دیگر غریبه یا از بچه های دانشگاهنبود که بتوان با همدستی نرگش دست به سرش کرد. وقتی می گفتم نمی خواهمشوهر کنم،مادر بر آشفته می شد و کار از بگو مگو به گریه و زاری و بی قراریمادر می کشید و آخر سر هم برای اولین بار بعد از رفتن محمد، امیر با منکلنجار رفت. اصرار آنها برای این که او باید برای خواستگاری بیاید، برایمن غیر قابل قبول و برای آنها غیر قابل مخالفت بود. بالاخره هم مادر باگریه و زاری و التماس پیش برد. بی چاره مادرم، با چه وحشتی از این که سنمدارد بالا می رود و ازدواجم دیر می شود، حرف میزد.

rof...

روزها و هفته ها و ماه ها مثل برق و باد گذشتند و سالگرد مرگ آقاجون فرا رسید. امیر بعد از فوت پدرم، علی رغم ناراحتی همه ما، به دلیلخواست مادرم به دنبال کار انحصار وراثت برای فروش خانه بود. می خواستیم ازخانه ای که به قول مادر – برامون قدم نداشت –برویم. خانه ای که برخلافخانه قدیمی، هیچ کس به آن دلبستگی نداشت. بالاخره تلاشهای امیر ثمر داد وبه خواست مادر قرار شد سهم الارث هر کس معلوم شود. مغازه و انبار با توافقهمه دست نخورده ماند و امیر تا تمام شدن درس علی، مسئولیت آن را به عهدهگرفت. از پول فروش خانه هم یک آپارتمان خریدیم، چون مادر بعد از مرگ پدرمدیگر در خانه های حیاط دار احساس آرامش نداشت. بقیه پول ها هم تقسیم شد وبه حساب هر کس جداگانه ریخته شد. یک سال و نیم از فوت پدرم، ما از خانه ایکه تویش عزیزترین کسانم را از دست داده بودم، رفتیم و همان وقت ها بود کهآرام آرام امیر زمزمه ازدواج سرداد و شش ماه بعد، درست همزمان با تمام شدندرس من بود که امیر،مادر را برای خواستگاری و ازدواج با ثریا راضی کرد. rof...

خوشه ویستان زور تکای لی بوردن ده که م

کاتی نوسینی ئه م چیروکه  نا دیاره

هیوادارم که له زوو ترین کات بتوانم " چیروکی په پوله" تان بو بنوسم

به لام شیعریکی نوی له ده ستمایه تا چه ن روژی تر ده یخه مه سه ر بلوگه که م

به هیوای کاتیکی خوش و شاد بو هه مووتان

 

 

 

                                                                             ..::مــــــــــــــــــــــــــژان::..

rof...

تو بینین سه خته گیانی شیرینم

له دور دیاری هه ر توی ئه وینم

                                                              دیته وه یادم پاییزی سالان

                                                             تو تکات ده کرد بباری باران

فرمیسک رژان بی دونیا و ئاسمان

خه مین و گریان وه ک چاوی عاشقان

                                                           من و تویش به دل سه یری باران که ین

                                                            گوی له شوره ی ئاو له سه ر بانان که ین

به لام نازدارم گیانی شیرینم

دل زامار ئه بی که تو ئه بینم

                                                              ناویرم پر دل سه یری چاوت که م

                                                              کوره ی ده رونم به چاوت گه ش که م

تو له ژیانی من دوینه روییشتی

منیچ هه ر وه ها توم به جی هیشتی

                                                               شیعر بو تو نالیم داخی ده روونه

                                                              ناله نالی دل به شیعر ده ر چوونه

 

 

                                                                                        ..::مــــــژان::..

rof...

جه ئاره زوو تون کیوانم پیمان

دل و ده رونم په ی تو تیک داوان

 

 مه په رسی جه دل دیوانه و وه یلان

فیراقت که رده ن یانه ی دل ویران

 

فیراق دوای فیراق ئامانم ناده ی

 جه رگمت کون کون که رد حوزورم ناده ی

 

یانه م قورسان روحم سه رگردان

جه ددوریه که ی تون پاسه م سه ر ئامان

 

گه نجی دیدارت جه کو پنهانه ن

دل په ی دیدارت وه ک کوی زوخاوه ن

 

دیده م جه دیده ت نادا وه ک جاران

من له کوی بینم نه سیمی سالان

                                                     

 

                                                                                        ..::مــــــــژان::..

rof...

که چاوانم به ست چا وه کانتم دی

                                                      لیوی به خه نده و شیرین تامم دی

                   

هه ستی ئاشکارت سوتاندی گیانم

                                                      پرشــــنگی چاوت    رفــــاندی حالم

 

ده شتی ئاگره سینـــگی هه ژارم

                                                     زامار کـــراوه دلــــه ی ســـــوزانم

 

ئه لین ده ردی من زه هریکی تاله

                                                به لام به لای من عه شقیکی ئاله

 

دل وه ک کویستانی ته م که رده ی نادیار

 

                                   له سوزی ده رون هه لمین و خه مبار

 

 

نابیــنـــه چاوم چاوی تــــو زیاتر

 

                                        دل به که س نـــادا دلـــه ی  پرئاگـــــر

 

به هارم پاییز و گه لا خه زانه

                                     چـــــاوم لــــــه دوریـــت فرمیسک رژانه

 

ته بیب و حه کیم به کارم نایه

                                        بیمـــاری ده روون   ده رمــــانی نایه   

 

 

روناکی چاوت له به ر چاوم بو

                                        ده ستی ناسکت له سه ر گونام بو

 

 

وات له دلم کرد ماچیکت بکه م

                                      پر به دونیای عه شق له ئامیزت که م

 

 

                                                                                         ..::مــــــژان::..

rof...